Psałterz Jana Kochanowskiego
Kochanowski podszedł do tłumaczenia psalmów w sposób indywidualny - posłużył się parafrazą, zrezygnował z dosłownego, wiernego oryginałowi przekładu.
Za tekst źródłowy posłużyła mu Wulgata, choć korzystał też z kalwińskiej Biblii brzeskiej.
Psalmy to wywodzące się z Biblii utwory liryczne o tematyce religijnej, ukazujące różne postawy podmiotu lirycznego wobec Boga: podziw, skruchę, błaganie, uwielbienie, wdzięczność itp.
Przekład Kochanowskiego cechuje inwencja i kunszt poetycki, a także nasycenie utworów obyczajowością i okolicznościami typowymi dla renesansowej Polski. Złagodziło to starotestamentowy obraz surowego Boga i nadało mu cechy odrodzeniowego szczodrego i dobrotliwego Stwórcy.
Aby zaobserwować innowacyjność i oryginalność Psalmów Kochanowskiego, warto porównać kilka przekładów Psalmu 130: