Witold Gombrowicz (1904-1969) to jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy XX wieku.
Urodził się w zamożnej rodzinie ziemiańskiej. Odebrał staranne wykształcenie - studiował prawo w Warszawie, a następnie filozofię i ekonomię w Paryżu. Swoje życie zawodowe związał jednak z literaturą. W 1937 opublikował swoją pierwszą powieść Ferdydurke, która, choć kontrowersyjna, szybko zyskała miano wybitnej.
W sierpniu 1939 Gombrowicz udał się w podróż do Argentyny i to tam, w Buenos Aires, po długim rejsie, dowiedział się o wybuchu II wojny światowej. Zdecydował się pozostać w Argentynie i nigdy już nie powrócił do Polski. Mieszkał głównie w Argentynie, następnie, dzięki zdobytemu stypendium Fundacji Forda przeniósł się do Europy. Całe życie pozostał aktywny jako pisarz, tworzył powieści i dramaty a także znakomity Dziennik, w którym w ironiczny, dowcipny sposób dyskutuje z samym soba, odnosząc się do najważniejszych problemów intelektualnych epoki.
Spragnionych dodatkowych informacji na temat Gombrowicza odsyłam pod ten znakomity adres.
