![Romeo i Julia](/_images/romeo_hu17b54686c468503dd9da6bfd8e708478_1246599_0x800_resize_q75_box.jpg)
Geneza utworu
Szekspir napisał dramat Romeo i Julia mając lat około 30. W 1595 miała miejsce premiera spektaklu. Kilka lat później ukazało się drukowane wydanie tekstu sztuki. Fabuła, jak zwykle u Szekspira, nie była oryginalna. Autor mógł pożyczyć koncept utworu z poematu Arthura Brooka Tragiczna historia Romeusa i Julii (1562) oraz zbióru nowel Matteo Bandella, wzorowanych na Dekameronie Boccacia.
Szekspir oczywiście znacząco pozmieniał fabułę zapożyczonych historii - na przykład w poemacie Brooksa losy nieszczęśliwych kochanków toczą się przez 9 miesięcy, w dramacie zaś akcja trwa zaledwie 5 dni.
Pośrednią inspiracją dla Szekspira mogła być także historia Pyrama i Tysbe, nieszczęśliwych kochanków ukazanych w Metamorfozach Owidiusza. Pochodzili oni ze zwaśnionych rodów Babilonii, widywali się przy szczelinie w murze, dzielącym majątki ich rodziców. W wyniku nieporozumienia oboje odebrali sobie życie.
Konteksty
Piękna scena pożegnania małżonków w akcie trzecim wzorowana jest na tzw. albie dworskiej, czyli gatunku liryki miłosnej, związanej z kulturą trubadurów. Wyraz alba oznacza tu zorzę poranną. Wschodząca zorza to dla kochanków znak do rozstania, postrzegana jest więc przez nich negatywnie. Poranek przynosi rozstanie i ból.
Scena balkonowa - najsłynniejsza scena miłosna w literaturze światowej i jej malarskie realizacje
![Julia na balkonie](/_images/balcony_hu51c132b17436c9c0305c1c72ffa8190f_1403978_700x0_resize_q75_box.jpg)
![Romeo i Julia na balkonie](/_images/balkon_hu5276545a589f12b25a577a50677f4c95_1378159_700x0_resize_q75_box.jpg)
![Romeo i Julia](/_images/romeo_hu17b54686c468503dd9da6bfd8e708478_1246599_700x0_resize_q75_box.jpg)